Statek widmo

.....Krótki odcinek plaży nabiera mrocznego charakteru. Piach ciemnieje, w wielu miejscach leżą odłamki drewna i stali, sporo kości. Woda najeżona jest niebezpiecznymi skałami, ostrymi jak brzytwy. Niewiele zwierząt tutaj przebywa, aura smutku i śmierci skutecznie je odstrasza. Na piasku leży wyrzucony na brzeg szkielet statku. Drewno zmurszało i pokryło się białawym nalotem, stopniowo gnije coraz bardziej. Niegdyś musiał być ogromny, dumnie falował na bałwanach fal. Nie wiadomo, dlaczego się rozbił, ale patrząc na liczne skały na płyciźnie, potencjalne rozwiązanie nasuwa się samo.
.....Pomimo że statek bezsprzecznie leży rozbity na lądzie - można podejść, dotknąć, sprawdzić na własnej skórze jego rzeczywiste istnienie - często zdarza się, by jego widmo nadal żeglowało po morzu. Kołysze się, machając potężnymi żaglami, lecz nie wydaje się piękny. Półwidoczna poświata obrazu zdradza, że zdobienia statku utrzymane są w mrocznym klimacie - szkielet jako ozdoba na dziobie, liczne czaszki ustawione na barierkach. Czarne żagle. Nigdy nie ma na nim załogi, najczęściej pojawia się rankami i wieczorami. W trakcie burz widmo ściąga na siebie pioruny, a wtedy rozbłyska przerażającą łuną.