Szklany staw

by **Mistrz Gry** Wto Wrz 25, 2018 9:00 pm

Kliknij, aby przejść do pełnej mapy terenów okolicznych.

Krystalicznie czyste jezioro pośród drzew niby wiecznie skąpanych w śniegu. Biały puszek nie topnieje, nie jest zimny, po prostu jest. Okrywa wszystko dookoła grubą, mięciutką warstwą, zarówno drzewa, ziemię, trawę, kamienie... Wytłumia odgłosy kroków, sprawia wrażenie nieskazitelności. Nad Szklanym Stawem nie wieje, nie pada, pory roku praktycznie się nie zmieniają. Ciągle pozostaje ta sama, niewysoka temperatura, obojętny chłód. Nie uświadczysz tutaj życia, nie ma najmniejszych nawet zwierząt i żyjątek, drzewa i krzewy nie rosną, ale i nie umierają, zhibernowały się pod jedną postacią i już jej nie zmieniają. Z braku życia nie istnieją także jakiekolwiek ścieżki, łatwo się zgubić w rozległej gęstwinie.
Miejsce dziwne, lecz pod białą warstwa licznie zachowały się rośliny nawet z minionych epok. Wygląda na to, że biały puch posiada zadziwiające właściwości konserwujące, dosłownie zatrzymuje bieg życia, jest jednak szalenie łatwopalny, o czym można przekonać się zaledwie od jednej iskry. W niektórych miejscach lasu wciąż widać ślady wybuchających pożarów, choć spalenizna na powrót pokrywa się białą warstwą. Opar z palonego puchu jest szkodliwy, a nawet trujący, upośledza zdolność nabierania oddechu. Jakby tego było mało, wystarczy nawet najmniejsza ilość spożytego puchu, by wyzionąć ducha, by życie zostało zatrzymane od wewnątrz.
Niebo nad nieskazitelnie białym lasem jest jasne, jakby wiecznie zakryte bielutkimi chmurami. Atmosfera miejsca koi. Nie wydaje się niebezpieczne, spokojna enklawa w enklawie, choć tak naprawdę jest to tylko złudzenie. Życie traciło tutaj już wielu, niektóre ciała zniknęły pod warstwą bieli. Rzadko zdarza się, by jakaś kreatura zawędrowała tu z okolicznych gór lub lasów, lecz wtedy zazwyczaj nie wraca i pada pomiędzy drzewami, zgubiona w bezkresnej bieli.
I tylko jeden, jedyny element otoczenia o innym kolorze, jezioro, spore, głębokie i przejrzyste tak bardzo, że nawet w najgłębszym miejscu widać dno. Krystalicznie czyste, o niebieskawej barwie. Woda pozostaje całkowicie nieruchoma, nic w niej nie rośnie, nic w niej nie żyje, nic się w niej nie porusza. Na dnie leży tylko kilka gałązek pokrytych na biało, biały piasek odbija promienie słoneczne. Wieść niesie, że woda ze Szklanego Stawu ma dobre właściwości lecznicze, przyspiesza gojenie, wzmacnia do tego jest zdrowa i orzeźwiająca. Tylko kto odważyłby się napić z tak dziwnego zbiornika wodnego?