Historia miasta

  Historia Vitrum owiana jest tajemnicą do tego stopnia, że mało kto wie o niej coś więcej, niż tylko pogłoski. Strzępki informacji rozsiane po budynkach i murach, nie dają w najmniejszym stopniu pojęcia o całości. Na podstawie obserwacji i pozostałości po dawnych mieszkańcach, można tylko wnioskować, co się tutaj wydarzyło, bez jakiejkolwiek pewności. W Bibliotece wprawdzie znajdują się księgi, które wyglądają jak vitrumskie kroniki, są jednak napisane w niezrozumiałym języku i nikt nie jest w stanie ich odczytać. Są praktycznie bezużyteczne.
  Część tajemnicy została odkryta, kiedy bogini Tristitia zebrała postacie na obiad, wówczas zdradziła im, co miało miejsce przez ostatnie wieki. Przy życiu została zaledwie trójka z tych, których Tris ugościła - Drozd, Anastazja i Elissarinn. Ich wiedza to jedyne, co przekazała bogini. Wszystko inne należy odkryć w jakiś sposób lub... przetłumaczyć starovitrumskie kroniki.
  Tristitia powiedziała zebranym, że wiele wieków temu jej siostra nie była tak zła, jak jest teraz. Była dobra i lubowała się w polowaniu, uwielbiała strzelanie z łuku. Jak na ironię, bogini przemieniała się w białą łanię i pod postacią tego zwierzęcia wędrowała po vitrumskich lasach. Niestety, pewnego dnia myśliwi dopadli ją i zabili. Zrozpaczona Tristitia znalazła siostrę już martwą, lecz już niedługo mogła ponownie widzieć ją przy życiu - odmienioną. W tym niedobrym tego słowa znaczeniu. Jak się niedługo okazało, powrót siostry wcale nie był cudownym zmartwychwstaniem.
  Eris po śmierci zeszła do podziemi, gdzie zawarła pakt ze Złem. Ogarnięta żądzą zemsty zgodziła się na układ, w którym powróci do świata żywych, jednak dar ten będzie musiała spłacać krwią mordowanych przez siebie istot. Wielu istot. To wtedy na okolicę spłynęła aura uniemożliwiająca wyjście. Bogini targnęła się na życie swojej siostry, ale nie zdołała zabić ofiary - Tristitia została uratowana przez staże pałacowe. Niedługo później na pierwszy ogień (dosłownie, bo Eris sprowadziła na ludzi pożar, który obrócił w niebyt znaczną część miasta) poszli mieszkańcy Vitrum, lecz ich ofiara to było za mało. Kiedy Vitrum opustoszało, w okolice jego murów zaczęły ściągać przedziwne istoty, przedstawiciele siedmiu niezwykłych, nadnaturalnych ras. Ich krew była dla Zła dużo cenniejszym łupem, niż krew typowych śmiertelników. Niewykluczone, że Eris maczała palce w tym, że miasto łapie w swe sidła w każdym czasie i każdym miejscu.
  Można powiedzieć, że przybysze przychodzili falami. Za każdym razem, gdy ich ilość osiągnęła określony pułap, Eris samodzielnie lub przy pomocy swoich ludzi ściągała na nich śmierć. Na różne sposoby, zazwyczaj długie i bolesne. Ziemia na kilka tygodni spływała krwią niewinnych, a doły słały się trupami. Tristitia próbowała zapobiec procederowi siostry, nie godziła się na taki obrót rzeczy - Eris nie oszczędziła nawet jej. Bogini tylko cudem przeżyła, nawet do teraz nosi bliznę po próbie podcięcia gardła przez Eris. Siostry ostatecznie pokłóciły się i rozeszły - boska linia uległa rozłamowi na dwa obozy. Każda z nich zamieszkała we własnym zamku, z własnymi ludźmi. Jak dwa wrogie sobie fronty.
  Każdorazowo, kiedy do miasta przychodziła nowa fala potencjalnych ofiar, Tris próbowała pomóc im pokonać Eris, albo przynajmniej ujść z życiem. Mury miasta widziały różne scenariusze, od prób stawiania oporu bogini, po mord siebie nawzajem, byle nie dopuścić do osiągnięcia odpowiedniej liczby istot w mieście. Wszelkie próby zawiodły i scenariusz kończył się tak samo - rzezią. Legenda głosi, że jest sposób, by temu zapobiec - trzeba odnaleźć tajemniczą szkatułę, zdolną zamknąć w sobie całą złą magię Vitrum. Tylko czy aby szkatuła jest prawdą? Gdzie skrywa się cała mądrość ludowa tych ziem, przekazywana z pokolenia na pokolenie?
  My jesteśmy kolejną falą i to na nas spoczywa widmo śmierci. W naszych rękach znajdują się losy tego starcia. Jedno jest pewne - jeśli Eris ruszy do boju, nie zdołamy już jej zatrzymać.

Kliknij, aby przejść do opisu świata. | Kliknij, aby przejść do materiałów dodatkowych. | Kliknij, aby przejść do opisów fabularnych. | Kliknij, aby przejść do wzoru Karty Postaci.